Dlaczego zawalisz swoje życie? Oto kilka istotnych słów prawdy dla Was wszystkich, którzy planujecie świetne życie, karierę i wspaniałą przyszłość. Zanim wymienię jeden po drugim powody, dla których nie powiedzie Ci się w życiu, musisz wiedzieć jedno. Warto byś odpowiedział bądź odpowiedziała sobie na pytanie, co powiesz swojemu nastoletniemu dziecku, gdy podejdzie do Ciebie i powie: Mamo. Tato. Chcę zostać YouTuberem, kocham to robić, nie widzę poza tym świata, popatrzcie mam już 1000 subów. Co powiesz? Wrócimy do tematu na końcu.
1. Zignorowanie swoich pasji i pragnień
Każdy o tym mówi, każdy wielki biznesmen, spełniony autor, osoby, których potrafimy słuchać godzinami. Podążaj za swoją pasją, znajdź ją, odkryj, pielęgnuj, a potem zmonetyzuj. Żyjemy w pięknych czasach, gdzie w dobie Internetu można opowiadać o serialach, grać w gry, robić wszystko to, za co rodzice najchętniej wyrzuciliby Cię z domu, a obecnie można z tego żyć i znaleźć w tym swoje zajęcie. Ale Ty tego nie zrobisz. Wyłączysz ten artykuł i pójdziesz rano do szkoły, do której nie wiesz, po co chodzisz, albo do pracy, która jest upokarzającą koniecznością. Potem znowu wrócisz na YouTube, oglądniesz inspirujący film, a następnego dnia znowu pójdziesz do pracy.
Pasja to jest za trudna rzecz? Nie wierzysz w swoje możliwości? Dlaczego pozwalasz, by czas przeciekał Ci przez palce? Nie wiem tego, nie udzielę za Ciebie odpowiedzi, ale zignorowanie swoich pasji, naturalnych zdolności, to prosta droga do zawalonej kariery i nieciekawego życia.
Może nie znalazłeś czegoś, co jest Twoją pasją? To świetna wymówka, żeby stwierdzić – no skoro nie mam tej pasji, no to nie mogę nic poradzić. A szukałeś? Zapytam się z innej strony – jaki owoc lubisz najbardziej? I teraz skąd o tym wiesz? Skąd wiesz, że jest to np. Jabłko zamiast pomarańczy, albo banana? No właśnie – bo próbowałeś. I widzisz, w tym rzecz, że jak nie masz do niczego pasji, to nie oznacza, że świat jest kompletnie niepasjonującym miejscem. To oznacza, że nie szukałeś dostatecznie długo, to znaczy, że nie miałeś 20 interesujących Cię tematów i jeden z nich zdał egzamin czasu i zaangażowania. No ale to świetna wymówka, bo kto znajdzie czas na to całe szukanie i próbowanie? Tym samym dochodzimy do kolejnego powodu.
2. Niewyobrażalna wręcz kreatywność w szukaniu wymówek
Na ten temat można pewnie nie jedną książkę napisać – jak kreatywni jesteśmy w wmawianiu sobie, dlaczego jeszcze nie robimy tego, co nas pasjonuje albo dlaczego jeszcze mi się nie udało. No bo przecież trzeba mieć:
- Sporo szczęścia, żeby odnieść sukces
- Urodzić się we właściwej rodzinie i we właściwym otoczeniu
- Mieć sprzyjające środowisko.
- Bogatego wujka, który poratuje kasą na pierwszy biznes.
- Lepszą edukację.
- Wyjątkowe studia.
- Przedsiębiorczych znajomych.
- Zdrowe życie.
- Wspaniałego partnera.
- Iskrę geniuszu.
I lista idzie i idzie. I jeśli czegoś z tego Ci brakuje, to jest świetny powód, dla którego warto sobie siąść i lepiej napić się kawki niż po prostu stresować się jakimś ciekawym i pełnym pasji życiem. Skoro się nie da, to się nie da. W końcu nie jestem geniuszem. Co prawda moja mama powtarzała mi w trakcie liceum, że jestem zdolny, ale leń, ale to nie oznacza, że jestem drugim Stevem Jobsem. Z pewnością nie z punktu widzenia moich nauczycieli i tego, co powiedział mi mój wykładowca na studiach. Ale z drugiej strony może mi się poszczęści.
3. Fakt, że jesteś cyniczny aż do kości (jeden z moich ulubionych)
Tak, przeczytałeś dobrze, nie mądry, bystry, ciekawski, spostrzegawczy, ale przemądrzały, lepszy i do bólu cyniczny. W końcu Ty to “wszystko wiesz”, albo “nie będziesz mnie uczył jak życie wygląda”. No tak, Ty wszystko wiesz. Nie wiem, co kieruje Twoimi motywacjami, natomiast bycie cynicznym to najłatwiejsza rzecz na świecie. Zdelegalizować Coaching? Czemu nie! W końcu każdy, kto proponuje ciekawszą ścieżkę czy inny punkt widzenia z pewnością jest nadętym bufonem, sprzedawcą marzeń i coachem. Pal licho, że nie pofatygowałeś się, by rozróżnić coaching, od szkolenia, mówcy motywacyjnego czy trenera. Jeden pies – każdy po jednych pieniądzach bredzi jak potłuczony. Twoje zdanie na ten temat jest opinią ostateczną nie podlegającą rewizji. W sumie to żaden problem, dopóki o ósmej odbijesz kartę, o szesnastej trzaśniesz drzwiami biura, a pomiędzy to wrzucisz parę mądrych seriali, może jakąś książkę – z pewnością zjadasz na śniadanie wszystkie te śmieszne techniki samodoskonalenia.
4. Jesteś miły
W końcu każdy z wielkich tego świata miał sporo szaleństwa w sobie. Ty nie jesteś taki jak oni – Ty jesteś miły, kłaniasz się sąsiadom, przeprowadzisz staruszkę przez jezdnie, puszczasz na lewym pasie migające długimi BMW, które siadło Ci na zderzaku. Co z tego, że właśnie wyprzedzałeś TIRa, jesteś tak miły, że najchętniej to wjechałbyś pod tego TIRa, tylko po to, by puścić strasznie śpieszącego się kierowcę w BMW. Pewnie wiezie rodzącą żonę albo organy dla umierających dzieci – tak się śpieszy, a Ty pomagasz, prawda? Jesteś miłą i normalną osobą, takim Przeciętnym Człowiekiem.
A taki przeciętny człowiek jak sobie na niego spojrzymy, to osoba bez specjalnych pasji i zainteresowań. Ot taka ironia. W końcu, gdybyś miał coś, co Cię pasjonuje – walczyłbyś o nią, prawda? A tak nie ma o co walczyć, bo nic nie jest zbyt ważne.
5. Słuchasz się rodziców
Rodzice powiedzieli Ci kiedyś, że ciężka praca popłaca? I że nauka to potęgi klucz? No w końcu jesteś miłą normalną osobą, więc warto się słuchać rodziców. Oni doskonale wiedzą, co to znaczy szczęśliwe, życie w pełnej pasji karierze… lub nie, ale z jakiegoś powodu wmówiłeś sobie, że pracując ciężko, osiągnie się sukces w życiu.
Zresztą całe swoje życie będziesz słuchać porad od tych, którzy to wszystko osiągnęli. Te porady od przedsiębiorców bez firmy, inwestorów bez inwestycji, pracodawców bez pracownika, pisarzy bez książki. Taka życiowa mądrość przekazywana z pokolenia na pokolenie, takie fantastyczne rady – one wywrą na Twoich życiowych wyborach presję. No bo jak to – jeszcze przypadkiem okaże się, że prześcigniesz osiągnięcia swoich bliskich. Co by to było – nie chcesz przecież sprawić im przykrości prawda? W końcu jesteś miłą osobą.
6. Chcesz mieć “relację” z bliskimi i rodzinę
W końcu każdy tytan przedsiębiorczości odepchnął przyjaciół i rodzinę, odłożył ją na bok, w odstawkę, w kąt, rozwiódł się. Tego przecież nie chcesz. Ty jesteś normalny, chcesz mieć z nimi wspaniałe relacje, oczywiście w momentach pomiędzy ciężką pracą, w którą tak bardzo wierzysz, a oczekiwaniami innych, do których próbujesz dorosnąć, bo w końcu jesteś miłą osobą. Na końcu powiesz swojej rodzinie jedną z garniturowych wymówek, że nie możesz przebywać z nimi tyle czasu, bo nie odniosłeś sukcesu… Ale chwila, w końcu to sukces miał oznaczać rezygnację z życia rodzinnego. Nie ważne, ta sprzeczność nie zaburzy mojego porządku wstawania na 8 i wracania po 16.
Popatrz przez chwilę na siebie
Popatrz na te wszystkie powody, dla których w życiu Ci się nie powiedzie. Jesteś bohaterem, bo poświęcasz się dla rodziny, bo nie odnosisz kariery, równocześnie jesteś miły i starasz się sprostać oczekiwaniom bliskich i dalszej rodziny. Do tego przecież Ty to wszystko wiesz, doskonale to widzisz, w końcu kiedyś byłeś niezwykle zdolny, choć leniwy, to zdolny – a ta zdolność przecież nie wytraca się z czasem. Co prawda może i miałeś coś, co Cię przez jakiś czas pasjonowało, ale przecież to było niemożliwe, więc poświęciłeś tę rzecz, by wieść normalne życie miłego człowieka.
I za parę lat jak Twoje dziecko przyjdzie do Ciebie i powie, że bycie YouTuberem to jest coś, co go pasjonuje – co mu odpowiesz? Przecież spodziewałeś się innej propozycji, może lekarz, może programista, a tak… no nie wiadomo młody, to niepewne, nie jest jasne czy można coś zarobić, czy się utrzymasz. Czy może powiesz swojemu dziecku, że tatuś czy mamusia też w życiu miał taką pasję, ale nie mógł jej robić, bo… No właśnie co? Sięgniesz do swojej galerii wymówek, czy zwalisz na swój bohaterski fakt, że zdecydowałeś się na rodzinę i rezygnujesz ze swoich marzeń?
- Strach przed szukaniem swojej pasji i nieznalezieniem jej.
- Strach przed tym, że okaże się, że zrobiłeś coś głupiego, że nie miałeś racji, więc musisz przykryć to wymówką.
- Strach przed tym, że może nie wiesz tak wiele, ale przykrywasz to arogancją.
- Strach, że kogoś zawiedziesz, że jesteś niemiły.
- Strach przed wyjściem poza ramy rysowane przez innych.
- Strach przed rezygnacją z rodziny na rzecz kariery.
Nie odniesiesz sukcesu, jeśli Twoim życiem rządzi strach przed tym wszystkim. To najlepsza recepta na nieciekawe życie pozbawione pasji, bezpieczne, pełne bohaterskich poświęceń i wymówek. Nie życzę tego nikomu, dlatego nie sprowadzaj tego na siebie. Zmień to. Każdą jedną z tych rzeczy, kroczek po kroczku i wtedy bez wstydu powiesz swojemu nastoletniemu dziecku z pasją w oczach – dawaj młody, spróbuj, tak jak ja spróbowałem.